Heeft u wel eens een pijnstiller of een diazepammetje ingenomen om beter te kunnen slapen? Want morgen moet je toch weer gewoon kunnen functioneren.
Of gewoon een paracetamolletje zodat je gewoon naar je werk kan gaan zonder dat je last hebt van die vervelende hoofdpijn.
Of misschien bent u wel suikerpatient en moet u insuline spuiten. Zodat u de dag doorkomt.
Ach zelfs onze hondlief 1 krijgt prednisontabletten omdat ze allergisch is en anders vergaat van de jeuk. Zodat ze toch lekker kan genieten van de dag.
Waarom wordt er dan zo’n ophef gemaakt over methylfenidaat (ritalin) of risperidon (risperdal)? Dat wordt tenslotte toch ook alleen geslikt om de dag goed door te komen. Ja natuurlijk hebben deze medicijnen bijwerkingen, maar dat hebben alle medicijnen. Dus waarom het bezwaar bij alleen de deze middelen? Omdat ze aan kinderen gegeven worden? Als je kind hoofdpijn heeft of koorts geef je ze toch ook een paracetamol zodat ze zich niet zo beroerd voelen?
Of is het omdat ‘men’ vindt dat ADHD niet bestaat en dat die ouders gewoon niet kunnen opvoeden?
Dat een ADHD-er alleen een beetje druk is en dat het zielig is voor dat kind dat zijn ouders daar niet tegen kunnen en er daarom maar een pil induwen? Of dat ‘zo’n kind’ maar wat beter zijn best moet doen want “hij kan het wel, maar hij wil het gewoon niet”.
Dat bekende nederlanders zonder diagnose en zonder noodzaak graag een pilletje slikken om sensatie tv te kunnen maken helpt natuurlijk niet mee om de publieke opinie te veranderen en ervoor te zorgen dat ‘men’ eens verder kijkt waarom die pillen eigenlijk geslikt worden.
Toen zoonlief naar het vso ging, ging het binnen 2 weken goed fout, hij was compleet op als hij thuiskwam van school, trok zich steeds verder terug in zichzelf. We konden geen contact meer met hem krijgen en hij deed niks anders dan huilen.
Nu hoor ik u al zeggen dan word er vast teveel van hem verwacht op school en die ouders willen natuurlijk persé dat hij op een hoger niveau zijn school doet dan dat hij aankan. Niveautje lager en dan is het vast opgelost….
Alleen, hij zit al op speciaal voorgezet onderwijs cluster 2, hij doet al 2 niveaus lager dan hij didactisch aankan. Hij hoefde geen huiswerk te maken want dat kon hij niet overzien en mocht hij tijdens de les maken. En dan? Weet u het nog? Moet ik hem dan maar thuis houden van school?
Gelukkig wist onze behandelcoördinator van Kentalis raad….. Hebben jullie wel eens aan medicatie gedacht? En ik geef toe wij behoorden ook tot die mensen die tegen pillen slikken waren. Totdat we bij de psychiater zaten met zoonlief, hij legde ons prima uit waarom het in zoonliefs geval weleens zou kunnen helpen.
We waren ten einde raad want niks hielp meer, we hadden geen enkele vat op onze knul, we konden hem niet meer bereiken. Oké laten we het dan maar eens gaan proberen we kunnen tenslotte altijd nog stoppen.
Wat een wereld van verschil.
De pillen lossen natuurlijk niet alles op, hij heeft niet voor niets zijn diagnoses gekregen en zit niet voor zijn zweetvoeten op speciaal onderwijs. Maar hij heeft ruimte gekregen in zijn hoofd, ruimte om te kunnen vertellen wat hem dwars zit, ruimte om te kunnen reageren als je hem wat vraagt. Ruimte om te kunnen leren en nee dan bedoel ik geen schoolse dingen. Dan bedoel de basic dingen zoals veters strikken, tanden poetsen, zelfstandig douchen en zittend televisie kijken (die laatste was echt een hele gekke ervaring voor ons allemaal zo gewend als we waren dat hij tijdens het kijken met zijn hele lichaam meespeelde)
Achteraf bekeken hadden we dit jaren eerder moeten doen. We hebben hem veel ontzegd en onnodig laten lijden omdat we geloofden wat de massa dacht.
Realiteit
En nu… Hij zit inmiddels in de derde en doet VMBO kader richting ICT. Hij zit lekker in zijn vel, maakt volop grapjes en groeit in zelfstandigheid. En wij, wij zijn trots op hem dat hij het toch maar gewoon doet met alle beperkingen die hij heeft en waar hij mee moet leren omgaan.
Voorlopig met behulp van medicatie, want iedereen gunt het zijn kind toch om gewoon lekker door de dag heen te komen zonder pijn…..
Ps van zoonlief moest ik even vermelden dat hij geen zweetvoeten heeft.
Pingback: Zucht… | Een kijkje achter de voordeur