Tja…Tis al een tijd geleden dat ik heb geschreven en de reden…?
Het is niet dat er niks gebeurd waar ik over kan schrijven, sterker nog misschien is dat wel het probleem. Er is afgelopen jaar zoveel gebeurd dat ik niet meer weet waar te beginnen.
Dit geeft wel goed weer waar een deel van mijn problemen liggen. Geen overzicht, geen actie.
Maar ik wil weer schrijven.
Dus we laten het afgelopen jaar maar even zitten en beginnen gewoon in het hier en nu. Het is namelijk niet zo dat al het getrut met zorg iedere jaar terugkomt… Toch….?
Moedeloos word je ervan.
Al 4 mnd bezig met de zorg indicatie van de kinderen, adviezen van behandelaren wordt niet naar geluisterd, een indicatiesteller met nul komma nul expertise van meervoudige psychiatrische stoornissen.
3 weken geleden een groot overleg, want dat wilde de indicatiesteller graag.
Aanwezig: ik natuurlijk, pgb-er, mijn begeleidster, levensloopbegeleidster vanuit kentalis en onze psychiater… En natuurlijk de opvoedondersteuner (zo heet hier de indicatiesteller) die een collega mee had genomen.
Nou… Schiet mij maar lek, zoveel expertise aan tafel en welke vragen worden gesteld?
“Is er niemand in uw sociale netwerk die de kinderen eens kan opvangen?”
Welk sociaal netwerk…? Na 12 jr zorg hebben we geen netwerk meer….
“Wij vinden dat de kinderen op logeerweekend moeten heeft u daar al eens over nagedacht?”
Ja en nee dat willen we niet, 2 dagen zonder kinderen weegt niet op tegen de weken getrut naderhand… Bovendien werkt manlief het hele weekend.
“Maar er worden hele leuke kampen georganiseerd door onze vrijwilligers…”
Tuurlijk, dan zijn ze dochterlief2 binnen een half uur kwijt…
En tegen mijn begeleidster; “ach en als de pgb-er wegvalt dan kun jij wel wat met de kinderen doen”
Ik had mijn begeleidster nog niet eerder zo boos gezien.
Helaas moesten psychiater en mijn begeleidster op tijd weg, de deur was nog niet dicht of er werd medegedeeld:
“Ik ga in ieder geval niet de uren toekennen die u aangevraagd hebt, u kunt daarna in bezwaar, dan kijkt er iemand anders na met iemand van de expertpool”
Uhhh waar was die nu dan? Die was ze vergeten uit te nodigen….
Realiteit
En dan sta je weer buiten, wat we er mee opgeschoten zijn? Ik weet het niet? Er is niks nieuws verteld, al deze info was er al begin januari… En van hoeveel dit overleg gekost heeft, kan dochterlief2 een half jaar naar de zorgboederij.
Gelukkig weet ik de weg binnen deze zorgbureaucratie en heb een mail gestuurd naar haar baas. Volgende week weer overleg maar nu met iemand van de expertpool erbij…
Dat is het volgende halfjaar zorgboederij voor dochterlief2….
Pingback: Indicatie Getrut | Een kijkje achter de voordeur